Աստիճան դեպի դրախտ

2024 Հեղինակ: Harry Day | [email protected]. Վերջին փոփոխված: 2023-12-17 15:47

Թողնելով լեռները ՝ միայնակ veամփորդը դուրս եկավ ճանապարհով, որն անցնում էր յարով: Նրա ուշադրությունը գրավեց պարանի սանդուղքը, որը գտնվում էր ճանապարհի ձախ կողմում: Նա գնաց երկինք և թաքնվեց ամպերի հետևում:

Theանապարհորդը բարձրացավ աստիճաններով, ձեռքերով բռնեց խաչմերուկը և ձգեց այն: Նա ամուր կապված էր ինչ -որ բանի հետ:

Նա նայեց շուրջը, բայց շուրջը ոչ ոքի չտեսավ: Միակ կենդանի հոգին ագռավն էր, որը նստած էր քարի վրա: Երբ առավոտյան veանապարհորդը դուրս եկավ պանդոկից, տանտիրուհին նրան ասաց, որ, հետևելով այս ճանապարհին, նա կարող է հանդիպել կենդանիների, որոնք խոսում են մարդկանց պես:

Սա նկատի ունենալով ՝ նա մոտեցավ ագռավին: Որոշ ժամանակ կանգնելուց և նորից շուրջը նայելուց հետո նա համոզվեց, որ ոչ ոք չկա, և խոսեց.

- Բարեւ! Ես ճանապարհորդ եմ իմ բիզնեսին հետևելով: Խնդրում եմ ասեք, թե որն է այս սանդուղքը և ուր է այն տանում: - Նա հարցրեց.

«Սա պարանի սանդուղք է, որը տանում է դեպի երկինք», - պատասխանեց Ռավենը:

«Այո, տանտիրուհին չխաբեց, երբ ասաց կենդանիների մասին», - մտածեց Traամփորդը և որոշեց ճշտել Ագռավի հետ.

- Կոնկրետ որտե՞ղ և որքա՞ն բարձր: - theամփորդին թվաց, որ նա արդեն տվել է այս հարցը:

- Ուղղակի դեպի երկինք, - կրկնեց Ագռավը, - սա վերջին կանգառն է: Դուք բարձրանում եք աստիճաններով, և ինչ -որ պահի այն ավարտվում է:

- Իսկ հետո ի՞նչ է լինում: - հարցրեց Traամփորդը ՝ զգալով, որ պատասխանը նրան դուր չի գա:

- Դուք մահանում եք, - պատասխանեց Ագռավը ՝ նայելով veամփորդին:

-Ա-ահ-ա! Դե, ես շարունակեցի, ես բիզնես ունեմ և ինձ համար կարևոր է ավարտել այն, - ասաց ճանապարհորդը ՝ մտադրվելով գնալ իր սեփական ճանապարհով:

- Գնա, - ասաց Ագռավը, - բայց դա չի բացառում այն, որ դու բարձրանում ես աստիճաններով, ինչը քեզ տանում է դեպի քո երկինք: Յուրաքանչյուր բար ներկայացնում է ձեր կատարած առաջադրանքը, բայց ինչ -որ պահի ձողերը կսպառվեն: Դուք կարող եք դա նկատել կամ չնկատել: Երբեմն կարող ես ներքև նայել և տեսնել, թե որքան բարձր ես բարձրացել: Եվ երբեմն ոչ: Դրանք ավարտվում են անկանխատեսելիորեն:

- Հետո կանգ կառնեմ վերջին պլանավորված գործի վրա և կդառնամ Անմահ: - ասաց ճանապարհորդը: «Կամ ես կվերադառնամ ավարտվածին», - շարունակեց նա գրեթե պարելով:

- Դա չի աշխատի, - ասաց Ագռավը, և նրա ձայնում հնչեց ծաղրական վրդովմունքը, - ապա օրերը կդառնան այն մակարդակները, որոնք նախկինում նշում էին բիզնեսի սկիզբն ու ավարտը:

- Վերջ … - ուրախությունը անհետացավ veամփորդի դեմքից, նրան թվաց, թե Ագռավը ծաղրում է իրեն: - Լո՞ւրջ ես խոսում, թե՞ կատակում ես:

- Ի՞նչ կատակներ: - Ռեյվենն ինքն իրեն ոտքի հանեց ու ավելացրեց. - theշմարիտ եմ ասում:

- Այսինքն, որ ճանապարհով էլ գնամ, ես դեռ բարձրանում եմ պարանի սանդուղքով դեպի այն վայրը, որտեղ այն ավարտվում է …

-Exիշտ այդպես:

- Բայց եթե ես արդեն աստիճաններով երկինք եմ բարձրանում, ինչո՞ւ է այս սանդուղքը հայտնվում իմ ճանապարհին: - հարցրեց Traամփորդը:

- Դուք պատրաստ եք իմանալ, որ դուք ունեք ձեր կյանքի սանդուղքը, այնուամենայնիվ, անվանեք այն, ինչպես կուզեք: Բայց տեղի ունեցածի կարգը չի փոխվի: Յուրաքանչյուրն ունի իր «սանդուղքը», բայց ոչ բոլորը պատրաստ են այն տեսնել, - ասաց Ագռավը:

- Ուրեմն, ես բոլորն այնքան պատրաստ եմ, որ հիմա կարո՞ղ եմ դրա մասին իմանալ: Եւ ինչ? - հարցրեց Traամփորդը:

- Այո, այդպես է, - պատասխանեց Ագռավը:

- Իսկ ի՞նչ պետք է անեմ այս գիտելիքի հետ: - հարցրեց Traամփորդը:

- Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչ ես արել նախկինում, որքանո՞վ ես հասցրել նկատել, թե ինչպես ես ապրում և ինչի համար: Timeամանակ ունե՞ք ճաշակելու ձեր պատրաստածը կամ ընդունում եք հաջորդ ուտեստը ՝ կուլ տալով վերջինն առանց ծամելու: Տեսե՞լ եք մարդկանց և ձեր անցած ճանապարհը: - հարցրեց Ագռավը:

Մի փոքր կանգնելուց և ոչ մի բառ չասելուց հետո, veամփորդը հայացքն ուղղեց Ագռավին: Հանդիպելով նրա հայացքին ՝ նա լուռ գլխով արեց նրան և առաջ գնաց:

SW- ից: գեստալտ թերապևտ Դմիտրի Լենգրեն