Ձեզ հետ միասին

Video: Ձեզ հետ միասին

Video: Ձեզ հետ միասին
Video: Բակո Սահակյան. «Եվ պարտավոր ենք ձեզ հետ միասին մեր ազատագրած հայրենիքը գրկելու և շարժվելու առաջ» 2024, Մայիս
Ձեզ հետ միասին
Ձեզ հետ միասին
Anonim

Միասին, միայնակ, մենք ապրում ենք մեր դարը: X- առանցքի վրա խաչված, ապամոնտաժված ամենափոքր դժգոհությունների ու թերությունների մեջ, բեկորից պատռված, մենք սիրում ենք միմյանց մեզ չհասկանալու խենթ սիրով: Գրիր, գրիր, գրող, քո տողերը կգնան դեպի այն դատարկությունը, որն առաջացրել է դրանք, նրանք կանցնեն ժամերի սպասման միջով և կմիավորվեն Ուրիշի հետ ՝ խորը ակոս գծելով նրա ճակատին, և գուցե նաև նրա հոգու մեջ: Այս դաշտը հերկելը տրված չէ բոլորին, և ոչ բոլորը կարող են իրենց չորացրած գիրկը վերցնել գութանի մտավոր գութանը: Լինել միասին նշանակում է լինել ինքդ քեզ համար Ուրիշի ներկայությամբ, հաղթահարել հանձնվելու կամ ավելորդը վերցնելու գայթակղությունը, կյանքի հեռավորության վրա լսել մեկ այլ սրտի բաբախում և այն տաքացնել քո սառը հոգու ջերմությամբ: Նրանք երկուսն են, և նրանք իրենց լավ են զգում: Նա մենակ է, և նա միայնակ է, և նրանց համար լավ է, որ տրտմեն միասին անցած նախկին մենակության համար ՝ վստահություն ձեռք բերելով այն ճանապարհին, որ այս Ուրիշը կկարողանա դիմանալ այս արցունքաբեր միությանը և միևնույն ժամանակ կենդանի մնալ: Երաշխիքներ չկան, ամեն ինչ շատ փխրուն է, որքան շատ տարիներ, այնքան քիչ կապեր և ինչքան հաստ լինի թելը, ամեն ինչ կարող է խզվել անցյալ մահվան գիտակցման ցանկացած պահի: Նրանք երկուսով:

Existenceամանակի քարավանը կամաց -կամաց անցնում է իր գոյությունից տառապող անմխիթար անապատով, ամեն տարի ճանապարհին դառնում է մեկ օղակ պակաս, ապրանքները հոգնած մեջքից ընկնում են, մետաքսն ու ոսկին ցրվում են անապատի տաք ավազի վրա, բայց ոչ կարելի է բարձրացնել այն, այսպիսով կորուստները չեն համալրվում … Մենք միայն պարտվում ենք ՝ փոխարենը ոչինչ չստանալով: Արևը սպառում է ինձ իր հայացքով, ես հալվում և այրվում եմ, ես գոլորշիանում եմ քո տան վերևում գտնվող մոխրագույն ամպի մեջ, անձրևի ամեն մի կաթիլը իմ ափսոսանքն է քեզ համար ուշանալու համար, ես ընդմիշտ խրված եմ անապատում ՝ ճանապարհին օազիս փնտրելով: այն շուկային, որտեղ ես քեզ կվաճառեի Այլ չլինելու իրավունքի համար:

Ես և Ուրիշը, ես և դու, ես և այն, ես և ես, քանիսն ենք մենք այնտեղ, անհայտ մեր սեփական Ես -ով, անզուսպ, չկատարված, մոռացված: Ես Ուրիշի կարիքն ունեմ, դեռ չգիտեմ ինչու, բայց ես զգում եմ: Ես շփոթվեցի, ծանր սնդիկ թափեցի գիտելիքի սենյակի հատակին, ես սպասում եմ համապատասխան նավի, որը կարող է լինել Դու, բայց ժամանակի հարցը պարզվեց, որ դա մարդու ձեռքի գործն է, և անոթը պետք է լինի քանդակված իմ կողմից:

Ես վերևից եմ նայում ձեզ իմ տրավմաներից և տեսնում եմ միայն իմ անջատվածությունը գալիք բուժումից: Սեր? Թերեւս, բայց ես ինձ այլ կերպ եմ զգում, այնտեղ մութ ու ցուրտ է սիրո մյուս կողմում, լուսնի արծաթագույն փայլը զարդարում է իմ աքսորը, ես թաքնվում եմ սիրուց, և ես դրա իրավունքն ունեմ: Միասին ինձ համար ավելի հեշտ է մենակ լինել, և դուք դա գիտեք, այո, դա գիտեք, ինչպես ոչ ոք, որովհետև դուք նույնն եք: Թուլության պահին մեծ գեղեցկություն նկատելը, այն կանգնեցնելը և կուլ տալը, ապրել քո մեջ և ինքն իրեն համապատասխանող գեղեցիկ դառնալ, բայց դա այնքան հաճելի չէ, որքան պարզապես այն Ուրիշի մեջ տեսնելը: Ավաղ, ես չափազանց կույր եմ ինձ համար: Էհ, մի քիչ ավելի հանդուրժող լինել Ուրիշի նկատմամբ, է՛հ, ի aնչ ափսոս, ի whatնչ ափսոս, որ չեմ կարող դիմանալ ընդունման այս ցավին, ափսոս, որ ամեն ինչ այդքան ցավ է պատճառում:

Լինել միասին նշանակում է ապրել մի աշխարհում, որը լցված է քո մեջ Ուրիշի ներկայության զգացումներով, ուրիշի մեջ իր անձի զգացումներով, շփվելով Ուրիշի կողմից կլանման պահին իրեն մոտ լինելու անհնարինության ահարկու գիտակցության հետ: Այս երկխոսությունը կարող է երջանկություն բերել, պայմանով, որ դուք կարողանաք այն պահել ձեր ընկալման մեջ: Ձեր միջև եղած երջանկությունը, այն ձերն է և մյուսի, այն նույնն է և այնքան տարբեր, դա բոլորովին անիրական է, և ես և դու գիտենք դա, ուստի մենք ի վիճակի ենք պահպանել այն:

Խորհուրդ ենք տալիս: